تقدیم به همه مادران بی ادعای ایران زمین
فرشـــــــــــــــــــــــته تنها
مـــــــــــــــــــــــــــــــادرم
هر وقت من در سایه عابران
آتش خورده وتنها می ماندم
تو را می دیدم که بی ادعا
باز سایه بان من دلشکسته می شدی
اگر مرا هم دربند تاریکی ها می دیدی
این تو بودی که بی صدا در شب دیدگانم
راه ستاره ها را نشانم می دادی
یا آن روزهایی که بیزار از بودن می شدم
محبت تو می آمد و با لطافت؛
روح زندگی را دوباره در تن من می دمید
و من را باز گرفتار محبتی می کرد
که اگر بخواهم دوباره احساسش کنم
باید آرزوی زندگی دوباره داشته باشم
درون تورا نمی دانم که قلبت تنها من را در خود جا داده یا نه؛
اما این را می دانم که دریای محبتت در چشم من پایانی ندارد
امروز در تنهایی هایم
از خدا میخواهم تو را که،پایان زیبایی های منی را؛
تا ابد از چشمانم نگیرد
که تو تنها دلیل ماندم بر نقش روزگار هستی
![](http://www.esteghlali.com/file/upload/parand_es_es_mothers-day-14may%281%29.jpg)